Page 19 - EOE_Newsletter_14
P. 19
της σύγχρονης Ουρολογίας Félix Guyon (1831- 1920) - (εικόνα 1) και ιδρυτή της πρώτης παγκο- σμίως, της Γαλλικής Ουρολογικής Εταιρείας το 1896 και της Διεθνούς Ουρολογικής Εταιρείας το 1907. Κοντά του μαθήτευσε ένας μικρός κύκλος νέων Ελλήνων ουρολόγων κατά τη δε- καετία 1880-1890: ο Ευάγγελος Καλλιοντζής (1862-1922), ο Λάμπρος Χαραμής (1858-1939), ο Αλέξανδρος Παππάς (1877-1942), ο Βαρθολο- μαίος Γκίζης (1866-1941) -
(εικόνα 2) ενώ ο Σπυρίδων
Οικονόμος (1886-1975)
εκπαιδεύθηκε κυρίως στο
Montpellier και λιγότερο
στο Παρίσι. Μια μικρότε-
ρη ομάδα συμπλήρωσε
τις σπουδές της της στη
Γερμανία: ο Ιωάννης Ρι-
βουάρ (1886-1959), ο Ευάγγελος Σωφρόνης (1890-1966) και ο Ζαννής Καΐρης (1897-1962) - (εικόνα 3) (ο τελευταίος και στο Παρίσι). Οι περισσότεροι από αυτούς αποτέλεσαν ιδρυτικά μέλη της ΕΟΕ.
Αν και η αρχαιότερη επιστημονική εταιρεία της Ελλάδας, η Ιατρική Εταιρεία Αθηνών, ιδρύθη- κε το 1835, απαιτήθηκαν χρόνια διεργασιών, ανταλλαγής απόψεων, προσδιορισμού των ορίων της ειδικότητας και διαχωρισμού της από τη Γενική Χειρουργική για την ίδρυση της ΕΟΕ. Στις 30 Μαρτίου 1931 συνεδρίασε μια μικρή ομάδα ουρολόγων (32 ιδρυτικά μέλη) και εξέλεξε το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο με Πρόεδρο τον Βαρθολομαίο Γκίζη και Αντιπρό- εδρο τον Χαράλαμπο Γρηγοράκη. Η συμβολή της Γαλλικής Ουρολογίας στη γένεση και τη διαμόρφωση της Ελληνικής υπήρξε καθοριστική και είναι χαρακτηριστική η επιλογή της κεφαλής του Félix Guyon ως σφραγίδα της Εταιρείας.
Από την έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου και σε όλη τη διάρκεια της ταραγμένης δεκαε- τίας του 1940 η ΕΟΕ δεν λειτουργεί. Το πρώτο προπολεμικό αυτό Συμβούλιο παρέμεινε τυπικά
(εικόνα 2)
(εικόνα 3)
μέχρι το 1949, - (εικόνες 4 & 5) και οι νέες αρ- χαιρεσίες ανέδειξαν Πρόεδρο τον Σπυρίδωνα Οικονόμο. Από το 1953 μέχρι το 1977 οι αρ- χαιρεσίες για την εκλογή Δ.Σ. ήταν ετήσιες, ενώ κατόπιν πραγματοποιούνται ανά διετία μέχρι σήμερα.
Η επιστημονική δράση της ΕΟΕ εντείνεται μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τακτικές συνεδριά- σεις, όπου πραγματοποιούνται ομιλίες και επι- δείξεις περιστατικών και μεταφέρονται εξελίξεις από συνέδρια του εξωτερικού. Οι πρωτοπόροι του κλάδου συμμετέχουν ενεργά στα επιστη- μονικά Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια συνέδρια και το 1955 διεξάγεται το 10ο Διεθνές Συνέδριο στην Αθήνα (με Προέδρους τους Σπυρίδωνα. Οικονόμο και Ζαννή Καΐρη) και τίθενται οι βά- σεις της συνεργασίας της Ελληνικής με τη διε- θνή Ουρολογική Κοινότητα. Με αφετηρία τα 4 Συνέδρια Λιθιάσεως (1957-1961) ακολουθεί το πρώτο Πανελλήνιο Συνέδριο Ουρολογίας (1967,
Tεύχος 14 | Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2021
19
