Page 57 - NEWSLETTER_19

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΟΥΡΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, ΝΈΥΡΟΟΥΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΑΣ (Ο.ΝΟ.Γ.Ο.)
Η λογική πίσω από αυτήν την επέμβαση είναι πράγματι αρκετά απλή:
με κάποιο τρόπο πρέπει να αυξήσουμε τη χωρη- τικότητα της κύστης, προσφέροντας μια δεξαμενή χαμηλών πιέσεων και αυξημένης διατασιμότητας. Οι πρώτες προσπάθειες χρονολογούνται στο τέλος του 19ου αιώνα. Η πρώτη ειλεοκυστεοπλαστική πραγματοποιήθηκε σε σκύλους από τον Tizzoni το μακρινό 1888 και ακολούθησαν οι δοκιμές σε αν- θρώπους το 1899 από τον Mikulicz. Διάφοροι ιστοί χρησιμοποιήθηκαν για να επιτευχθεί ο στόχος, από τμήματα εντέρου μέχρι και μοσχεύματα από περι- τονίες και χοληδόχο κύστη.
Για ποιους όμως ασθενείς η αυξητική κυστε- οπλαστική θα είναι τελικά μονόδρομος, στην προσπάθειά μας να τους προσφέρουμε μια καλύτερη ποιότητα ζωής;
Ας ξεκινήσουμε αντίστροφα, δηλαδή ποιοι ασθενείς αντενδείκνυνται να υποβληθούν σε μια τέτοια επέμ- βαση. Παθήσεις του εντέρου όπως φλεγμονώδεις νόσοι, σύνδρομο βραχέος εντέρου αποκλείουν τη χρήση του. Μια ακτινοβολημένη πύελος ίσως απο- τελεί αντένδειξη. Επίσης μια σοβαρή νεφρική νόσος με αζωθαιμία και κάθαρση κρεατινίνης < 40 ml/min ενέχει σημαντικό κίνδυνο μεταβολικής οξέωσης ενώ δεν θα πρέπει να λησμονούμε την απροθυμία του ασθενούς να υποβληθεί σε μια τέτοια επέμβαση είτε την απροθυμία/αδυναμία του να πραγματοποιεί διαλείποντες καθετηριασμούς μετά από αυτήν, μιας και είναι πολύ πιθανό να χρειάζονται μετά από μια κυστεοπλαστική.
Από την άλλη μεριά, ποιοι ασθενείς είναι επι- λέξιμοι;
Ασθενείς με σοβαρές φλεγμονώδεις νόσους της ου- ροδόχου κύστης, όπως για παράδειγμα μετά από ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία, σχιστοσωμίαση, φυματίωση ή διάμεση κυστίτιδα και φυσικά όταν όλες οι υπόλοιπες θεραπευτικές μας επιλογές έχουν εξαντληθεί.
Σίγουρα η μέθοδος δεν στερείται κινδύνων και επιπλοκών.
Οι συχνές λοιμώξεις του ουροποιητικού (4-46%), η δημιουργία λίθων (10-33%), η διάτρηση (6-9%) που
μπορεί να αποβεί και μοιραία για τον ασθενή και η ανάπτυξη καρκινώματος αποτελούν τις πιο συχνές επιλοκές.
Και τελικά οι ασθενείς είναι ικανοποιημένοι από την επιλογή τους;
Οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους. Τα ποσοστά ικανοποί- ησης είναι υψηλά, φθάνοντας το 88% σε ασθενείς με κάκωση νωτιαίου μυελού και πολλαπλή σκλήρυνση, το 63% στη διάμεση κυστίτιδα με έλκη Hunner και το 70% σε ασθενείς με ακτινική κυστίτιδα.
Και από άποψη κόστους;
Υπάρχουν μελέτες οι οποίες υποστηρίζουν ότι η αυξητική κυστεοπλαστική έχει μικρότερο κόστος σε σχέση με την ιερά νευροτροποίηση και σχεδόν το ίδιο με την έγχυση botox τα πρώτα 3 χρόνια. Αν και δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα για 5ετή και 10ετή παρακολούθηση αυτών των ασθενών, μάλλον είναι ασφαλές να υποθέσουμε πως η αυξητική κυστεο- πλαστική σε βάθος χρόνου είναι πιο οικονομική σε σχέση με τη χρήση botox, μιας και το κόστος θα αυξάνεται από τη συνεχιζόμενη εφαρμογή του ενώ και στην περίπτωση της νευροτροποποίησης, παρά την πρόοδο που έχει επέλθει στη χωρητικότητα των μπαταριών που χρησιμοποιούνται, αναγκαστικά θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και το κόστος αντικα- τάστασής τους νομοτελειακά κάποια στιγμή.
Και στην περίπτωση που αποτύχει;
Μέχρι πρότινος οι εναλλακτικές θεραπείες ήταν περιορισμένες: αντιχολινεργικά, revision της επέμ- βασης ή εκτροπή των ούρων. Σήμερα όμως η μελέτη ENTEROTOX δείχνει ελπιδοφόρα, μιας και η εφαρμο- γή αλλαντοτοξίνης τύπου Α μετά από αποτυχημένη αυξητική κυστεοπλαστική ήταν αποτελεσματική σε πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες με χαμηλά ποσοστά νοσηρότητας.
Έν κατακλείδι, η αυξητική κυστεοπλαστική αποτε- λεί μια εναλλακτική και βιώσιμη λύση για νευρολο- γικούς ασθενείς με υπερδραστήρια κύστη όταν όλες οι συντηρητικές και ελάχιστα επεμβατικές επιλογές έχουν αποτύχει, με καλά μακροχρόνια αποτελέσματα, προσφέροντάς τους μια καλή ποιότητα ζωής.
Tεύχος 19 | Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2022
57
Π
α
ι
-
λ
α
ρ
α
ό
τ
η
χ
ρ
ή
Σ
σ
ε
ι
ς