Page 6 - NEWSLETTER_22
P. 6
E.O.E Newsletter | www.huanet.gr
Πόσο προετοιμασμένοι είμαστε ως Ουρολόγοι για μία αλλαγή;
Η μέση εκπαίδευση μας δίδαξε ότι σύμφωνα με τη θεωρία του Δαρβίνου «επιβιώνει ο πιο δυνατός». Μία πιο προσεκτική «ανάγνωση» της θεωρίας του Δαρβίνου, περί εξέλιξης των ειδών, καταδεικνύει ότι δεν κατάφεραν να επιβιώσουν τα μεγαλύτερα ή τα ισχυρότερα όντα, αλλά αυτά που μπόρεσαν να προσαρμοστούν ευκολότερα στις αλλαγές του περιβάλλοντος.
Οι αλλαγές στην σύγχρονη ειδικότητα της Ουρολογίας στην χώρα μας είναι ιδιαίτερα ραγδαίες τα τελευταία χρόνια. Προήλθαν κυρίως από το εξωτερικό περιβάλλον, με την εξαιρετική ανάπτυξη της τεχνολογίας, τις κοινωνικό-πολιτισμικές συνθήκες (οικονομική κρίση, πανδημία), και την έλλειψη υποστηρικτικού πολιτικού περιβάλλοντος. Η ραγδαία ανάπτυξη της Ενδουρολογίας, τόσο του ανώτερου όσο και του κατώτερου ουροποιητικού, της Λαπαροσκοπικής και της Ρομποτικής Χειρουργικής, η εφαρμογή και η χρήση των κοινωνικών μέσων δικτύωσης, η διαφήμιση, εντός του νόμιμου νομικού πλαισίου της χώρας μας, είναι μόνο μερικοί
EDITORIAL
από τους τομείς της ειδικότητας μας που έχουν κυριολεκτικά μεταμορφωθεί την τελευταία δεκαετία. Πιστεύω, ότι η Ουρολογία στη χώρα μας, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, που όμως επιβεβαιώνουν τον κανόνα, δεν ακολούθησε ορθά, προγραμματισμένα και με στοχευμένο τρόπο αυτές τις αλλαγές.
Κάθε αλλαγή είναι ένα σύνθετο ψυχολογικό γεγονός, που χρήζει ιδιαίτερης και προσεκτικής διαχείρισης. Η αντίδραση στην αλλαγή είναι σαφές ότι αποτελεί μια αναμενόμενη συμπεριφορά των ανθρώπων σε μια διαφοροποίηση της σταθερότητας των συνθηκών που βιώνουν. Τα αίτια αντίστασης στις αλλαγές περιλαμβάνουν το φόβο και την αβεβαιότητα για το άγνωστο, τη συνήθεια, η οποία τείνει να οδηγήσει σε αδράνεια, τη συνειδητή διαφωνία των εμπλεκομένων, τη μη κατανόηση της χρησιμότητας της αλλαγής, την έλλειψη κινήτρων και τον περιορισμένο χρόνο, την υπεροψία και / ή την αλαζονεία, τον φόβο αποτυχίας και / ή την έλλειψη αυτοπεποίθησης, την απώλεια ελέγχου, την πρόσθετη / επιπλέον εργασία και την απειλή του εγωισμού.
Ο οργανισμός στον οποίο δουλεύουμε δεν μπορεί να υλοποιήσει οργανωσιακές αλλαγές κυρίως λόγω έλλειψης πόρων (ανθρώπινων – υλικών – φυσικών) (άραγε είναι τόσο «δυσεύρετοι» οι υλικοί πόροι;), οργανωσιακών συμφωνιών/διαφωνιών και δεσμεύσεων (πολιτικών ή μη) αλλά και γιατί, πολύ συχνά, θεωρεί την αλλαγή ως απειλή στη δύναμη και την επιρροή του.
Προτείνω όλοι μας (Ειδικοί, Ειδικευόμενοι, Καθηγητές, Επιμελητές, Ιδιώτες, Κλινικάρχες, Διοικητές Νοσοκομείων, Πολιτεία, Ιατρικοί Σύλλογοι, Ελληνική Ουρολογική Εταιρεία, Υπουργείο Υγείας) να αναρωτηθούμε ποια από τα παραπάνω είναι τα αίτια που τυχόν
6
