Page 27 - NEWSLETTER_18

ΑΡΘΡΟ
Tεύχος 18 | Iούλιος - Αύγουστος 2022
Στα 6 έτη, το ποσοστά επιβίωσης χωρίς μεταστά- σεις στους ασθενείς που έλαβαν επικουρική φαρ- μακευτική αγωγή (είτε αμπιρατερόνη είτε συνδυ- ασμό αμπιρατερόνης/ενζαλουταμίδης) ήταν 82% ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στους ασθενείς που έλαβαν μόνο ακτινοθεραπεία ήταν 69% (HR: 0.53, 95% CI: 0.44–0.64, p<0.0001). Δεν καταγράφηκε κάποια διαφορά στη ελεύθερη μεταστάσεων επι- βίωση μεταξύ αμπιρατερόνης και του συνδυασμού αμπιρατερόνης-ενζαλουταμίδης (HR: 1.02, 95% CI: 0.70–1.50, p=0.91). Οι ασθενείς που έλαβαν επικουρική αγωγή είχαν επίσης καλύτερα αποτε- λέσματα όσον αφορά τη συνολική επιβίωση (HR: 0.60, 95% CI 0.48–0.73, p<0.0001), την ειδική για τον καρκίνο του προστάτη επιβίωση (HR: 0.49, 95% CI: 0.37–0.65, p<0.0001), την επιβίωση χωρίς βιοχημική υποτροπή (HR: 0.39, 95% CI: 0.33–0.47, p<0.0001) και την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (HR: 0.44, 95% CI: 0.36–0.54, p<0.0001). Στην μελέτη της αμπιρατερόνης, ανεπιθύμητες ενέργειες βαθμίδας ≥ 3 καταγράφηκαν στο 37% των ασθενών που έλαβαν αμπιρατερόνη vs 29% αυτών που αντιμετωπίσθηκαν μόνο με ακτινοθε- ραπεία, ενώ στη μελέτη της αμπιρατερόνης/ενζα- λουταμίδης τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 58% vs 32%. Οι δύο πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες
ήταν η υπέρταση (αμπιρατερόνη vs control: 5% vs 1%, αμπιρατερόνη-ενζαλουταμίδη vs control: 14% vs 2%) και η αύξηση των επιπέδων της ALT (αμπιρατερόνη vs control: 6% vs <1%, αμπιρατερό- νη-ενζαλουταμίδη vs control: 13% vs 1%).
Φαίνεται λοιπό ότι σε ασθενείς με υψηλού κινδύνου μη μεταστατικό καρκίνωμα προστάτη, τα ογκολογι- κά αποτελέσματα βελτιώνονται με τον συνδυασμό της ακτινοθεραπείας/ανδρογονικού αποκλεισμού και φαρμάκων που έχουν ήδη έγκριση για τον μετα- στατικό και ευνουχοάντοχο καρκίνωμα προστάτη όπως η αμπιρατερόνη και η ενζαλουταμίδη. Η συνχορήγηση αμπιρατερόνης-ενζαλουταμίδης δεν φαίνεται να προσφέρει επιπλέον ογκολογικό όφελος ενώ αυξάνει σημαντικά την τοξικότητα. Επιπλέον και καθώς η ανοσοθεραπεία φαίνεται να έχει όλο και μεγαλύτερη θέση και στο καρκίνωμα του προστάτη, θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να σχεδιαστούν και μελέτες όσον αφορά την επικου- ρική χορήγηση ανοσοθεραπείας στους ασθενείς με high-risk καρκινώματα προστάτη. Σημαντικός είναι επίσης ο γονιδιακός έλεγχος (κυρίως μεταλλάξεις BRCA1/2) σε αυτούς τους ασθενείς με σκοπό την βέλτιστη εξατομικευμένη αντιμετώπιση ανάλογα με το γονιδιακό προφίλ του ασθενούς.
27
Π
α
ι
-
λ
α
ρ
α
ό
τ
η
χ
ρ
ή
Σ
σ
ε
ι
ς