Page 48 - NEWSLETTER_26
P. 48
E.O.E Newsletter | www.huanet.gr
ΑΡΘΡΟ
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΏΝ ΝΕΟΤΕΡΏΝ ΑΝΤΙΑΝΔΡΟΓΟΝΏΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ ΤΏΝ ΑΣΘΕΝΏΝ
ΜΕ ΜΕΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
Ζήσης Κρατήρας,
Επίκουρος Καθηγητής Ουρολογίας ΕΚΠΑ, Γ ́Πανεπιστημιακή Ουρολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο «Αττικόν»
Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο συχνότερος σε εμφά- νιση καρκίνος στους άντρες στην Ευρώπη με 473.000 νέες διαγνώσεις και 108.000 θανάτους το 2020, ενώ τα αντίστοιχα δεδομένα παγκοσμίως κάνουν λόγο για 1,4 εκατομμύρια διαγνώσεις και 375.000 [1,2]. Ο συνολικός κίνδυνος που έχει ένας άντρας να εμφανίσει καρκίνο του προστάτη κατά την διάρκεια της ζωής του είναι 12,9%, ενώ ο αντίστοιχος θανάτου από την νόσο είναι 2,3% [3].
Είναι μια κακοήθης νόσος με μακρά «φυσική» πορεία, εντούτοις η μεταστατική νόσος θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε ευνοχοαντοχή και ο ασθενής θα καταλή- ξει. Το 1941, οι Huggins και Hodges παρατήρησαν ότι ο ανδρογονικός αποκλεισμός ως θεραπευτικός
χειρισμός ήταν αποτελεσματικός στην αντιμετώπιση των ασθενών με μεταστατικό καρκίνο του προστάτη [4]. Για περισσότερα λοιπόν από 50 χρόνια η θεραπεία στέρησης ανδρογόνων ήταν ο βασικός πυλώνας της θεραπευτικής αντιμετώπισης των ασθενών με μετα- στατικό καρκίνο του προστάτη.
Από το 2015 και ύστερα, το τοπίο στην θεραπεία του ορμονοευαίσθητου μεταστατικού καρκίνου του προ- στάτη έχει αλλάξει εκ βάθρων. Ο κλασσικός ανδρογο- νικός αποκλεισμός (ADT) (με χρήση LHRH αγωνιστών/ ανταγωνιστών) συνεχίζει να χρησιμοποιείται, αλλά πληθώρα μελετών έχει αποδείξει ότι δεν πρέπει πλέον να θεωρείται το “standard of care” ως μονοθεραπεία (Εικόνα 1).
ADT4
Παρελθόν
Δοσεταξέλη1
CHAARTED5 STAMPEDE
Σκέλος C
Ένζαλουταμίδη
ARCHES9 ENZAMET10
Δαρολουταμίδη
ARΑSENS13
2020 2022
2014 2015 2017 2019
Aπαλουταμίδη
TITAN8
48
AAP1
LATITUDE8 STAMPEDE Σκέλος G7
Εικόνα 1. Η χρονική αλληλουχία μελετών και ουσιών στον mHSPC
