Page 41 - NEWSLETTER_28
P. 41
ΑΡΘΡΟ
Tεύχος 28 | Mάρτιος - Απρίλιος 2024
Ο καρκίνος του πέους είναι ένα θέμα που δεν το συναντάμε συχνά σε δημοσιεύσεις. Όταν μάλιστα αναλογιστούμε ότι τα Guidelines, βασίζονται στις δημοσιεύσεις με το υψηλότερο level of evidence, συνειδητοποιούμε όσο σημαντική είναι η απουσία δημοσιεύσεων για μία κακοήθεια που αν και δεν είναι η πιο συχνή στην καθημερινή ουρολογική πράξη, η έγκαιρη και ορθή αντιμετώπιση της είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση και την ποιό- τητα ζωής των ασθενών. Το παρόν άρθρο μελετά αποκλειστικά τη διαχείριση του καρκίνου του πέους με θετική λεμφαδενική νόσο, σε ένα πεδίου όπου πραγματικά υπάρχουν ελάχιστες και, κατά βάσει, χαμηλού level of evidence δημοσιεύσεις. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι συμμετέχουν και στη συγγραφή, εκπρόσωποι ασθενών, μαρ- τυρώντας το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει το Patient Office και το πόσο αποτελεσματικά καταφέρνει να εντάξει τους ίδιους τους ασθενείς στη διαμόρφωση των Guidelines. Το παρόν άρθρο πρόκειται για μία συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας η οποία έχει πραγματοποιηθεί με εξαιρετική μεθοδολογία, ακολουθώντας τις προτάσεις του PRISMA Statement. Οι συγγραφείς συμπεριέλαβαν στη μελέτη τους 107 μελέτες, εκ των οποίων οι δύο μόνο ήταν τυχαιοποιημένες
κλινικές μελέτες (RCTs), οι 28 ήταν μη τυχαιο- ποιημένες μελέτες ασθενών-μαρτύρων κι οι 77 ήταν σειρές ασθενών (case series). Αυτό ακριβώς το σημείο προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση: ότι η συστηματική ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε σε ένα τόσο υψηλής απήχησης περιοδικό περιέχει 77 case series (από τα συνολικά 107 άρθρα). Αυτό δεν αποτελεί μεθοδολογικό λάθος αλλά μαρτυρά την απουσία καλά σχεδιασμένων μελετών πάνω στο θέμα. Οι συγγραφείς συμπεραίνουν ότι η πρώιμη λεμφαδενεκτομή βελτιώνει την επιβί- ωση σε ασθενείς με καρκίνο πέους και θετική λεμφαδενική νόσο. Επίσης προκύπτει ξεκάθαρο πλεονέκτημα της χειρουργικής αντιμετώπισης στην λεμφαδενική νόσο, η οποία φαίνεται να βελτιώνει την επιβίωση και να δίνει σε μερικές περιπτώσεις προοπτικές ίασης. Συμπληρώνουν μάλιστα ότι η συμπληρωματική θεραπεία, με χη- μειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία, μπορεί να βελτιώσει περαιτέρω την επιβίωση των ασθενών με προχωρημένη νόσο. Οι συγγραφείς προτείνουν την εξατομικευμένη διαχείριση των ασθενών με μία διεπιστημονική προσέγγιση. Το σημαντικότερο όμως συμπέρασμα που προκύπτει από αυτή τη μελέτη είναι ένα: ότι δεν υπάρχουν επαρκείς καλά σχεδιασμένες μελέτες γύρω από το θέμα.
41