NEWSLETTER

Page 32 - NEWSLETTER_17

P. 32

ΑΡΘΡΟ
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΕΡΙΝΕΪΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΔΙΟΡΘΙΚΗΣ ΒΙΟΨΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΣΥΝΤΗΞΗΣ ΕΙΚΟΝΏΝ
INFO
E.O.E Newsletter | www.huanet.gr
Τα τελευταία χρόνια η πολυπαραμετρική απει- κόνιση μαγνητικού συντονισμού (mpMRI) έχει προταθεί ως μια πολλά υποσχόμενη λύση για τη βελτίωση της ανίχνευσης του καρκίνου του προ- στάτη. Η κατασκευή λογισμικών για σύντηξη (fusion) των εικόνων της μαγνητικής τομογραφίας με τις real- time εικόνες του υπερήχου οδήγησε αντίστοιχα στη βελτιστοποίηση της ακρίβειας λήψης ιστοτεμαχιδίων από τις ύποπτες βλάβες του προστάτη, όπως αυτές ορίζονται με βάση την ταξινόμηση κατά PIRADS.
Μια σημαντική διαφορά μεταξύ αυτών των λογισμι- κών αφορά τη διορθική ή τη διαπερινεϊκή προσπέ- λαση στον προστάτη. Ιστορικά, η διαπερινεϊκή προ- σπέλαση ήταν η πρώτη που χρησιμοποιήθηκε για την παρακέντηση του προστάτη, είτε για διαγνωστικούς είτε για θεραπευτικούς σκοπούς. 1Ώστόσο, τις τελευ- ταίες δεκαετίες, η διορθική οδός χρησιμοποιείται συχνότερα, επειδή θεωρείται λιγότερο επεμβατική και έχει μικρότερη καμπύλη μάθησης. Μόλις τα τελευταία χρόνια επανεκτιμήθηκε η διαπερινεϊκή προσέγγιση στην βιοψία του προστάτη και αυτό οφείλεται εν μέρει στην εξοικείωση που αποκτήθηκε με τη βραχυθερα- πεία για τον καρκίνο του προστάτη. Επιχειρώντας να συγκρίνουμε τις δύο προσπελάσεις, είναι σημαντικό να τονίσουμε πως σε κάθε διαγνωστική προσέγγιση μας ενδιαφέρει να έχουμε τις λιγότερες επιπλοκές με το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα (βέλτιστη διάγνωση με όσο το δυνατόν χαμηλό κόστος). Οι δύο μέθοδοι φαίνεται να έχουν αντίστοιχα ποσοστά επιπλοκών σχετικών με αιματουρία, αιμοσπερμία και επίσχεση ούρων, ενώ είναι σαφές πως υπάρχει διαφορά σε
32αιμορραγίες από το ορθό, μιας και η διαπερινεϊκή
Ίωάννης Δ. Λεωτσάκος
Χειρουργός Ουρολόγος - Ανδρολόγος, Υπεύθυνος Μονάδας Ενδοσκοπικής Ουρολογίας, Central Urology,
Κλινική Λευκός Σταυρός
προσπέλαση δεν τραυματίζει με τη βελόνη το έντερο.2 Από την άλλη, σημαντικό ζήτημα είναι η αυξανόμενη συχνότητα λοιμώξεων μετά από διορθικές βιοψίες σε συνθήκες ολοένα αυξανόμενης μικροβιακής αντοχής.3 Οι Halpern et al αναφέρουν στην αναδρομική τους μελέτη ότι τα ποσοστά λοιμώξεων εντός 30 ημερών από τη διορθική βιοψία αυξήθηκαν από 2,6% σε 3,5% από το 2011 έως το 2014 στην πόλη της Νέας Υόρκης. Άλλες αναδρομικές μελέτες σε μεγάλους πληθυσμούς έχουν πλέον αναδείξει τα χαμηλότερα ποσοστά λοιμώξεων και σήψης υπέρ της διαπερινε- ϊκής προσπέλασης4, 5 και πλέον οι κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας τονίζουν πως, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, η δι- ορθική προσέγγιση θα πρέπει να εγκαταλειφθεί υπέρ της διαπερινεϊκής προσέγγισης παρά τις πιθανές υλικοτεχνικές προκλήσεις και δυσκολίες.
6Επιπλέον, η σήψη μετά τη διορθική βιοψία αναδει- κνύεται σημαντικός αρνητικός παράγοντας και από την άποψη των δαπανών, καθιστώντας τελικά τις δύο μεθόδους συγκρίσιμες και από πλευράς κόστους, αν προσμετρηθούν και οι επανεισαγωγές. 7 Επιπλέον, εάν η βακτηριακή αντίσταση στις φθοριοκινολό- νες αυξάνεται, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι οι επιπλοκές θα συνεχίσουν να αυξάνονται.8 Ο άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η διαγνωστική ακρί- βεια μιας μεθόδου. Στη μελέτη των Hossack et Al., η διαπερινεϊκή προσπέλαση εντόπισε αναλογικά περισ- σότερους πρόσθιους όγκους (16,2% έναντι 12%) και σε μικρότερο μέγεθος (1,4 έναντι 2,1 cm3) και στάδιο (εξωκαψική επέκταση 13% έναντι 28%) σε σύγκριση με τη διορθική βιοψία. Η έγκαιρη αναγνώριση των

30 31 32 33 34