Page 35 - NEWSLETTER_18
P. 35
ΑΡΘΡΟ
Tεύχος 18 | Iούλιος - Αύγουστος 2022
μωση των ασθενών, συναισθηματική υποστήριξη από την οικογένεια καθώς και φαρμακοθεραπεία (πχ αντικαταθλιπτικά) σε περιπτώσεις σοβαρής συμπτωματολογίας[8].
Οι εξάψεις αποτελούν μία συνήθη παρενέρ- γεια. Μπορεί να παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα (άνω της 5ετίας), ενώ στην βιβλιογρα- φία αναφέρεται ότι παρατηρούνται σε ποσοστό 44-80%[6]. Η αντιμετώπισή τους βασίζεται στην χορήγηση οξικής μεδροξυπρογεστερόνης (Provera) 20mg καθημερινά, είτε βενλαφαξίνης (Efexor) 75mg καθημερινά, είτε τέλος γκαμπαπεντίνης (Neurontin) 900mg/ημέρα[9].
Η κόπωση εμφανίζεται σε περίπου 40% των ασθενών που λαμβάνουν ανδρογονικό αποκλει- σμό[10]. Η πρόληψή της στηρίζεται στον συνδυ- ασμό αερόβιας άσκησης και μυϊκής ενδυνάμω- σης[11].
Η χρήση ADT οδηγεί σε μείωση της οστικής πυκνότητας και αύξηση της πιθανότητας καταγμά- των. Σε μελέτες αναφέρεται ότι η μείωση οστικής πυκνότητας φθάνει το 2,5-5%, ήδη από τον πρώτο χρόνο χορήγησης της αγωγής[12]. Το ασβέστιο (1200mg καθημερινά) και η βιταμίνη D (800-2000 IU καθημερινά) μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε ασθενείς υπό ADT, αν και δεν υπάρχουν RCTs οι
35
