Page 47 - NEWSLETTER_24
P. 47
ΑΡΘΡΟ
στην πρώτη κατηγορία, μπορεί να λάβει τη συνηθι- σμένη θεραπευτική αντιμετώπιση.
3) FRAIL: σε αυτή την κατηγορία ασθενών θα πρέ- πει να αντιμετωπίζονται μόνο τα συμπτώματα ή οι επιπλοκές της νόσου. Τέλος, αντιμετωπίζοντας τον καρκίνο του προστάτη στην τρίτη ηλικία δε θα πρέπει να ξεχνάμε τις ιδιαιτερότητες αυτού του πληθυσμού σχετικά με την εμφάνιση επιπλοκών από τις εφαρμοζόμενες θεραπείες. Πιο συγκεκριμένα, τόσο η ριζική προστατεκτομή όσο και η ακτινοθε- ραπεία φαίνεται να έχουν κλινικό όφελος μόνο σε ασθενείς υψηλού ρίσκου (ταξινόμηση D’Amiko), ενώ σε ασθενείς χαμηλού ή ενδιάμεσου ρίσκου φαίνεται να σχετίζονται με την εμφάνιση περισσότερων επι- πλοκών. Επίσης θα πρέπει να έχουμε πάντα υπόψιν την αυξημένη εμφάνιση οστικών και καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε ασθενείς μεγάλης ηλικίΖαμπαύτης Χρίστοςδρογονικό αποκλεισμό.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΝΈΦΡΟΥ
Ενώ η μερική / ριζική νεφρεκτομή αποτελεί την θεραπεία εκλογής της κλινικά εντοπισμένης νόσου, στους ασθενείς της τρίτης ηλικίας θα πρέπει πάντα να συνυπολογίζουμε την αυξημένη επίπτωση της επηρεασμένης νεφρικής λειτουργίας, των άμεσων μετεγχειρητικών επιπλοκών και της παρατεταμένης περιόδου αποκατάστασης. Αυτός είναι ο λόγος που από πολλούς έχει προταθεί η ενεργός παρακολού- θηση για τους μικρούς νεφρικούς όγκους σε ηλικι- ωμένους ή επιβαρυμένους ασθενείς. Έχει αποδει- χθεί από διάφορες μελέτες ότι η παρακολούθηση αποτελεί μία αποτελεσματική και ασφαλή λύση, καθώς πολλοί λίγοι από αυτούς τους ασθενείς θα απαιτήσουν τελικά κάποια παρέμβαση και οι περισ- σότεροι θα καταλήξουν από άλλα αίτια. Αυτή η πιο «συντηρητική» αντιμετώπιση έχει ενσωματωθεί και στις ευρωπαϊκές κατευθυντήριες οδηγίες, με ασθενή ωστόσο σύσταση.
Βέβαια πιο σύγχρονες μελέτες και αναλύσεις έχουν αποδείξει ότι η αντιμετώπιση νεφρικών όγκων στην τρίτη ηλικία δεν μπορεί προς το παρόν να συσχετι- σθεί με στατιστικά αυξημένη εμφάνιση επιπλοκών ή την επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας, παρά μόνο με την επιβάρυνση τόσο της συνολικής όσο και της ειδικής της νόσου επιβίωσης. Άρα και σε αυτή
την ομάδα ασθενών, η απόφαση για χειρουργική επέμβαση ή όχι θα πρέπει να γίνεται εξατομικευ- μένα, ανάλογα με τη γενικότερη κατάσταση του ασθενούς και τις συνυπάρχουσες παθήσεις.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΗΣ
Για τον καρκίνο της κύστης τα πράγματα είναι (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι) πιο ξεκάθαρα). Δεδομένου του γεγονότος ότι η μυοδιηθητική νόσος θεωρείται de-novo μια απειλητική για τη ζωή κατά- σταση, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται χειρουργικά (όταν είναι φυσικά μη μεταστατική και εξαιρέσιμη). Παρόλα αυτά, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμε- ρική παρατηρείται σημαντική μείωση του ποσοστού διενέργειας κυστεκτομών στον πληθυσμό άνω των 70 ετών. Τι θα πρέπει λοιπόν να προσέχουμε όταν διαχειριζόμαστε τέτοιους ασθενείς;
• Τηχορήγησηχημειοθεραπείας:είτεσταπλαίσια εισαγωγικής (neoadjuvant) είτε trimodality θερα- πείας, η εκτίμηση τόσο της νεφρικής λειτουργί- ας όσο και των συνυπαρχουσών παθήσεων των γηραιότερων ασθενών είναι κριτικής σημασίας.
• Την προσπέλαση: οι ελάχιστα επεμβατικές προ- σπελάσεις (λαπαροσκοπική ή ρομποτική) έχουν συσχετισθεί με μειωμένη απώλεια αίματος, αριθμό μεταγγίσεων και βραχύτερη διάρκεια νοσηλείας.
• Τηνεκτροπήτωνούρων:η«ταχύτερη»εκτροπή σε ουρητηροδερμοστομίες, που σε κάποιες περι- πτώσεις μπορεί να συνδυαστεί με εξωπεριτοναϊκή προσπέλαση, μπορεί να μειώσει το ποσοστό εμ- φάνισης επιπλοκών, ειδικά των σχετιζόμενων με το γαστρεντερικό και τις μεταβολικές διαταραχές.
• Τη δομή: έχει αποδειχθεί ότι η διενέργεια κυ- στεκτομής σε high-volume κέντρα από έμπειρες χειρουργικές ομάδες, σχετίζεται με καλύτερα πε- ριεγχειρητικά και ογκολογικά αποτελέσματα.
Ζαμπαύτης Χρίστος
REFERENCES
Tεύχος 24 | Ioύλιος-Αύγουστος 2023
47
Π
α
ι
-
λ
α
ρ
α
ό
τ
η
χ
ρ
ή
Σ
σ
ε
ι
ς
