Page 74 - NEWSLETTER_25
P. 74

    E.O.E Newsletter | www.huanet.gr
  74
ΑΡΘΡΟ
Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΟΥΡΗΣΗΣ
ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ
ΤΟΥ LOCKDOWN
 Ηπανδημία COVID-19 αποτέλεσε μια περίο- δο σκληρής δοκιμασίας για ολόκληρο τον πλανήτη. Το αποκορύφωμα αυτής αποτέ- λεσαν οι χρονικές περίοδοι εφαρμογής των
μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας (lockdown) που συνδυάστηκαν με σημαντικά αρνητικό αντί- κτυπο στον πληθυσμό. Οι ψυχολογικές, συναισθη- ματικές και οικονομικές αποτελούν μερικές από τις αρνητικές συνέπειες του lockdown. Την
ίδια περίοδο, η σχολική εκπαίδευση πραγματοποιήθηκε απομακρυσμένα με αποτέλεσμα τα παιδιά να περ- νούν σχεδόν ολόκληρη τη μέρα
στο σπίτι υπό την επίβλεψη των
γονέων. Υπήρχαν όμως παράγο-
ντες που μπορεί να επωφελήθη-
καν από αυτήν την κατάσταση?
Η συμπεριφορική θεραπεία απο-
τελεί την πρώτη γραμμή αντιμε-
τώπισης των διαταραχών ούρησης
στην παιδική ηλικία, που αφορούν έως
και 20% των παιδιών σχολικής ηλικίας1. Η συμπεριφορική θεραπεία συμπεριλαμβάνει σωστή εκπαίδευση ούρησης (βέλτιστο τρόπο και θέση ούρησης, επαρκή αριθμό ημερήσιων ουρήσεων, αποφυγή αναβολής ούρησης) και διαχείρισης του γαστρεντερικού συστήματος (αποφυγή δυσκοιλιότη- τας)2. Αποτελεί μια μέθοδο μη επεμβατική, η οποία όμως απαιτεί αρκετό χρόνο και σωστή συνεργασία της οικογενείας και του παιδιού για να αναδείξει την πλήρη αποτελεσματικότητά της.
Η παρατήρηση ότι η περίοδος του lockdown ευνό-
ησε την αποτελεσματικότητα της συμπεριφορικής θεραπείας αποτυπώθηκε από διάφορες μελέτες ανά τον κόσμο. Ενδεικτικά, η μελέτη που διενερ- γήθηκε από τους Akinci et al. απέδειξε ότι η 6μηνη εφαρμογή της συμπεριφορικής θεραπείας είχε στατιστικώς σημαντικά ποσοστά βελτίωσης τόσο στο DVISS score (6.80±3.71 vs 8.54±4.34, p=0.001)
όσο και στο QoL score (1.23±1.23 vs 0.76±0.79, p=0.011). Τα ημερήσια επεισόδια ακράτει- ας ούρων μειώθηκαν σημαντικά στην ομάδα της περιόδου του lockdown (0.57±0.9 vs 0.94±0.27,p=0.02), ενώ το ποσοστό πλήρους/μερι- κής απόκρισης στη θεραπεία αυξήθηκε σημαντικά (42.2% vs
54.9%, p=0.02)3.
Υπάρχουν πολλαπλοί λόγοι
που εξηγούν αυτό το γεγονός. Αρχικά, τα παιδιά αρκετές φορές αποφεύγουν την ούρηση στο σχο- λικό περιβάλλον γιατί είτε αμφιβάλ- λουν για την υγιεινή της τουαλέτας, ειδικά εάν συνυπάρχει δυσοσμία, είτε γιατί θεωρούν το συγκεκριμένο χώρο δυσάρεστο και τρομακτικό4. Επιπλέον, ο διαφορετικός χώρος και εξοπλισμός της παιδικής τουαλέτας ενδέχεται να αναγκάζει τα παιδιά να χρησιμοποιήσουν διαφορετική στά- ση ούρησης από αυτή την οποία χρησιμοποιούν. Αυτό οδηγεί συχνά σε μια ατελή ούρηση ή ακόμα
και αποφυγή αυτής στο σχολικό χώρο5.
Η συμβολή των δασκάλων και εκπαιδευτικών απο- τελεί μια πολύ σημαντική παράμετρο. Επιτρέποντας
  







































































   72   73   74   75   76