Page 18 - flip book

E.O.E Newsletter | www.huanet.gr
18
Η ΠΟΊΝΊΚΗ ΆΝΤΊΜΕΤΩΠΊΣΗ ΤΗΣ ΕΣΦΆΛΜΕΝΗΣ ΔΊΆΓΝΩΣΗΣ ΩΣ ΕΊΔΊΚΗΣ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗΣ ΊΆΤΡΊΚΗΣ ΆΜΕΛΕΊΆΣ
στηριακό έλεγχο και (β) εκείνες στις οποίες γίνεται λανθασμένη ερμηνεία και αξιολόγηση των αποτελε- σμάτων του προηγηθέντος ελέγχου. Είναι αυτόδηλο ότι απότοκος των προρρηθεισών καταστάσεων εί- ναι είτε η παράλειψη διαμόρφωσης και εφαρμογής θεραπείας είτε η εφαρμογή εσφαλμένου θερα-πευ- τικού σχήματος. Έτσι ο Άρειος Πάγος, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ελλάδας, σε σειρά απο- φάσεών του έχει επικυρώσει καταδικαστικές απο- φάσεις δικαστηρίων της ουσίας για τα αδικήματα της σωματικής βλάβης από αμέλεια ή ανθρωποκτο- νίας από αμέλεια στο πλαίσιο άσκησης του ιατρι- κού λειτουργήματος, λόγω εσφαλμένης διάγνωσης εκ μέρους του θεράποντος ιατρού. Χαρακτηριστι- κή είναι η περίπτωση της απόφασης 46/1990 του Αρείου Πάγου, ο οποίος δέχθηκε ότι ο κατηγο-ρού- μενος ιατρός ενώ ήταν λοχαγός του Υγειονομικού Σώματος και υπηρετούσε στην στρατιωτική μονά- δα από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει επέφερε το θάνατο άλλου. Ειδικότερα, ήταν προϊ- στάμενος του ιατρείου της στρατιωτικής μονάδας και για το λόγο αυτό είχε την ευθύνη της ιατρικής παρακολουθήσεως των στρατιωτικών που ανήκαν στη δύναμή της καθώς και τη διακίνηση τούτων στο αναρρωτήριο αυτής και σε σοβαρότερες περιπτώ- σεις την προώθησή τους στο 401 Γενικό Στρατιω- τικό Νοσοκομείο Αθηνών. Ωστόσο δεν φρόντισε να λάβει ιστορικό του στρατιώτη Ν παρότι τον εξέτασε στο ιατρείο της μονάδας πέντε φορές κατά τις οποί- ες οι παθήσεις που διάγνωσε αυτός ήταν, στις 21 Μαίου 1984 "αναφερόμενοι εμετοί και διάρροια", στις 4 Ιουνίου 1984 "γαστρίτις", στις 7 Ιουνίου 1984 "ψευδάνθραξ οσχέου", στις 8 Ιουνίου 1984 "δοθιήν οσχέους" και στις 11 Ιουνίου 1984 "ριτινίτις, βρογχί- τις, γαστρεντερίτις". Επίσης δεν έδωσε εντολή να γί- νουν γενικές εξετάσεις αίματος και ούρων όπως είχε υποχρέωση να πράξει σύμφωνα με τους βασικούς κανόνες της ιατρικής επιστήμης. Και αυτά παρότι δι- απίστωσε έντονη ωχρότητα του ασθενούς, ύπαρξη δοθιήνος οσχέου, ψευδάνθρακα και άλλων έκδηλων συμπτωμάτων νεφρικής ανεπάρκειας. Εξάλλου δεν προώθησε τον ασθενή στο 401 Στρατιωτικό Νοσο- κομείο για να ερευνηθεί το είδος της παθήσεώς του και να εφαρμοσθεί ανάλογη θεραπευτική αγωγή. Συνέπεια της αμελούς αυτής συμπεριφοράς του ια- τρού ήταν να μην διαγνωσθεί η χρόνια ανεπάρκεια από την οποία έπασχε ο ασθενής και να μην εφαρ- μοσθεί σε αυτόν η κατάλληλη και αποτελεσματική θεραπεία. Αρκέσθηκε ,δε, ο ιατρός σε απλή κλινική
εξέταση του ασθενούς, κατά παράβαση στοιχειω- δών κανόνων της ιατρικής επιστήμης. Περαιτέρω, ενεργώντας ο ίδιος μέσω του βοηθού του οπλίτη ιατρού Θ.Κ. χορήγησε σε αυτόν κοινά φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα. Και τέλος ο ιατρός παρέπεμψε τον ασθενή, όταν η κατάστασή του χειροτέρευσε στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο όπου πέθανε αυτός την επόμενη ημέρα από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια την οποία δεν είχε όπως αναφέρθηκε διαγνώσει, ως όφειλε.
Προσέτι, ο Άρειος Πάγος, με την υπ’ αριθμόν 1220/2008 απόφασή του επικύρωσε την κατα-δικα- στική απόφαση του κατηγορούμενου ιατρού για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, και ειδι- κότερα του ότι, από αμέλειά του, επέφερε το θάνατο του Ψ, ηλικίας 59 ετών, καθόσον ως ιατρός της Μο- νάδος Ειδικών Λοιμώξεων της Παθολογικής Κλινικής του Χ Νοσοκομείου, με την ειδικότητα του ειδικού παθολόγου, υπόχρεος και έχων ιδιαίτερη νομική υποχρέωση εκ του επαγγέλματός του σε ιδιαίτερη επιμέλεια, και προσοχή κατά την άσκηση των καθη- κόντων του, από έλλειψη της προσοχής που όφειλε από τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, δεν προέβλεψε το αξιόποινο αποτέλεσμα που προκάλε- σε η πράξη του. Συγκεκριμένα, έχοντας την ιδιότη- τα του ειδικού παθολόγου -λοιμοξιωλόγου και ενώ εφημέρευε στο Παθολογικό Ιατρείο του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του άνω Νοσοκομείου, όπου διεκομίσθη ο ασθενής Ψ από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, ως επείγον περιστατικό απόλυτης προτεραιό- τητας, την 12.40, με συμπτώματα εμφράγματος, πα- ρουσιάζοντας αιμωδία άκρων, ωχρότητα και έντο- νο άλγος στο στήθος, ο κατηγορούμενος ιατρός, αφενός δεν εξέτασε αυτόν επισταμένως, αφετέρου, δεν του παρείχε τις απαραίτητες ιατρικές υπηρε- σίες, φροντίζοντας να τον παραπέμψει πάραυτα στο τμήμα εντατικής θεραπείας του Καρδιολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου, ούτε διέγνωσε το νό- σημα, κατά παράβαση των κανόνων της ιατρικής επιστήμης, παρά άφησε αυτόν να περιμένει εκτός του ιατρείου σε αναπηρικό καρότσι, για εικοσιπέντε με τριάντα κρίσιμα λεπτά της ώρας, παρόλο που τα συμπτώματα γίνονταν όλο και πιο έντονα, γεγονός μάλιστα που του μετέφερε ο συνοδεύων τον ασθε- νή, με αποτέλεσμα να επέλθει ο θάνατος του τελευ- ταίου, ο οποίος κατέληξε εντός ολίγου από οξύ έμ- φραγμα του μυοκαρδίου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η με αριθμό 76/2004 απόφαση του Αρείου Πάγου, με την οποίαν το Ακυρωτικό Δικαστήριο επικύρωσε την καταδικα-
ΑΡΘΡΟ