Page 35 - ESOP BOOKLET DIGITAL Final

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 06
ΥΠΕΡΉΧΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΟΥΡΟΠΟΙΉΤΙΚΟΥ
εντοπισμός των αλλαγών του εξωστήρα με τη χρήση της διακοιλιακής υπερηχογραφίας μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στο σχεδιασμό του θεραπευτικού πλάνου με στόχο την αποτροπή περαιτέρω βλάβης του κυστικού τοιχώματος.
Η BWT σχετίζεται σημαντικά με την ποσότητα των ούρων της κύστης και αυτό δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα στην προσπάθεια τυποποίησης των μετρήσεων. Η μέτρηση της BWT γίνεται κυρίως σε άνδρες με υποκυστική απόφραξη στους οποίους υπάρχει αύξησή της [11]. Η ευαισθησία και ειδικότητα της μέτρησης αυξάνονται όταν αυτή συνδυάζεται με ουροροομετρία. Μετά από προστατεκτομή έχει παρατηρηθεί μείωση του πάχους του τοιχώματος της κύστης. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι η BWT είναι μεγαλύτερη σε ασθενείς με υπερλειτουργική κύστη.
Η μέτρηση σε άνδρες προτείνεται να γίνεται σε ύπτια θέση και σε όγκους ούρων πάνω από 100 ml, συνήθως 250 ml. Σε παχύσαρκους ασθενείς η ακριβής μέτρηση είναι δύσκολη. Είναι απαραίτητο να γίνονται πάνω από μία μετρήσεις, συνήθως τρεις, και να υπολογίζεται ο μέσος όρος. Οι μετρήσεις πρέπει να γίνονται σε τομές ορθογωνίου σχήματος. Η τυπική υπερηχογραφική εικόνα του εξωστήρα είναι υποηχογενής μυς ανάμεσα σε δύο υπερηχογενείς στιβάδες (ορογόνος και βλεννογόνος) [12].
Έχει αναφερθεί η σχέση της BWT με τις ουροδυναμικές παραμέτρους. Το όριο των 5 mm στο πρόσθιο κυστικό τοίχωμα σε πλήρωση κύστης με 150 ml είναι το ιδα- νικό για το διαχωρισμό ανδρών με ή χωρίς BOO [13].
Το πάχος του εξωστήρα (DWT- detrusor wall thick- ness) θεωρείται το καλύτερο διαγνωστικό εργαλείο για την εκτίμηση της εξωστηριακής υπερτροφίας με cut-off τιμή >2,9 mm στους άνδρες.
Μέτρηση πάχους εξωστήρα (DWT: 6mm)
Στους άνδρες υπάρχουν ικανοποιητικά αποτελέ- σματα από μετρήσεις σε οποιοδήποτε σημείο της κύστης. Ειδικά για το πρόσθιο τοίχωμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ηχοβολέας μεγαλύτερης συχνότητας για πιο λεπτομερή απεικόνιση. Προσοχή χρειάζεται
όταν υπάρχει οίδημα του βλεννογόνου, για παράδειγμα σε χρόνια λοίμωξη ή παρουσία ουροκαθετήρα. Η μέτρηση πρέπει να διορθώνεται ανάλογα με την υπάρχουσα ποσότητα ούρων τη στιγμή της μέτρησης.
Σε ενήλικους άνδρες ο υπολογισμός της κυστικής μάζας μπορεί να γίνει με τον εξής τύπο:
M: μάζα εξωστήρα
Τ: μέση BWT (ο μέσος όρος τριών συνήθως μετρήσεων
της BWT σε διαφορετικά σημεία της κύστεως) V: όγκος ούρων
Sg: ειδικό βάρος εξωστήρα = 1
Όλες οι μελέτες έχουν δείξει ότι BWT και DWT έχουν υψηλότερη ειδικότητα για την ανίχνευση υποκυστικής απόφραξης BOO σε σχέση με το Qmax και Qave της ροομετρίας, τη μέτρηση του υπολείμματος ούρων, τον όγκο του προστάτη και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων (EAU Guidelines of non-Neu- rogenic male ΣΚΟΣ 2023). Μειονεκτήματα σαφώς αποτελούν η έλλειψη τυποποίησης των μετρήσεων και η έλλειψη τεκμηρίωσης για το ποια από τις δύο μετρήσεις υπερτερεί. Έτσι δεν προτείνονται σήμερα από την EAU ως μετρήσεις ρουτίνας σε κάθε άνδρα με μη νευρογενή ΣΚΟΣ.
Πρόταση ομάδας ομοφωνίας:
Ο υπολογισμός του μεγέθους του προστάτη με διακοιλιακό υπερηχογράφημα είναι μη επεμβατικός, εύκολος και σίγουρα πιο αποδεκτός από τον ασθενή σε σχέση με το διορθικό υπερηχογράφημα. Υπάρχουν αναφορές που δίνουν ικανή αξιοπιστία, σε σχέση με το διορθικό υπερηχογράφημα [14]. Η μέτρηση γίνεται με τον άνδρα σε ύπτια θέση και με ακουστικό παράθυρο την ουροδόχο κύστη. Προβλήματα μπορεί να υπάρχουν λόγω παχυσαρκίας, υπερβολικής διάτασης της κύστης ή λόγω παρουσίας ουλών υπερηβικά. Χρησιμοποιείται κλασική δισδιάστατη B-mode υπερηχογραφία. Δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της ελλειψοειδούς φόρμουλας (4/3π × a/2 × b/2 × c/2) και του συνηθέστερα χρησιμοποιούμενου τύπου
a × b × c × 0,52. Σήμερα όλα τα μηχανήματα υπερ- ήχων υπολογίζουν αυτοματοποιημένα το μέγεθος του προστάτη.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 35