Page 34 - ESOP BOOKLET DIGITAL Final

Πρόταση ομάδας ομοφωνίας:
—Ο ασθενής τοποθετείται σε ύπτια θέση, ελέγχουμε αρχικά ότι η κύστη είναι σε πλήρωση και τα τοιχώματά της ορατά.
— Αρχικά λαμβάνουμε οβελιαίες λήψεις ξεκι- νώντας από τη μέση γραμμή, πηγαίνοντας αρκετά πλάγια ώστε να μην «χάσουμε» πιθανά εκκολπώματα. Ελέγχουμε τον κυστικό αυχένα.
— Συνεχίζουμε με εγκάρσιες τομές από την κορυφή προς τη βάση της κύστης.
— Ελέγχουμε για δοκίδωση, όγκους, λίθους, εκκολπώματα και το πάχος του κυστικού τοιχώματος.
— Αν υπάρχει εύρημα στο οπίσθιο τοίχωμα, γυρίζουμε τον ασθενή σε πλάγια θέση και ελέγχουμε αν αλλάζει θέση. Αυτό είναι διαφοροδιαγνωστικό στοιχείο των λίθων. Έχουμε βέβαια κατά νου ότι λίθοι εντός εκκολπωμάτων, στα ουρητηρικά στόμια ή στο εσωτερικό ουρητηροκήλης δεν μετακινούνται.
— Προχωρούμε με μέτρηση του μεγέθους του προστάτη και της ενδοκυστικής προβολής του (IPP), καθώς και του υπολείμματος ούρων.
— Εκτυπώνουμε και/ή αποθηκεύουμε στο φάκελο ασθενούς τις εικόνες από παθολογικά ευρή- ματα ή μετρήσεις που θα χρησιμοποιηθούν στο μέλλον για σύγκριση (για παράδειγμα τη μέτρηση του μεγέθους του προστάτη).
34
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 06 ΥΠΕΡΉΧΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΟΥΡΟΠΟΙΉΤΙΚΟΥ
Επάρκεια χειριστή – Eκτέλεση εξέτασης
Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ακτινολογίας προτείνει πως, για να είναι κάποιος επαρκής στην απεικόνιση της κύστης θα πρέπει να πραγματοποιεί τουλά- χιστον 100 εξετάσεις ανά έτος.
― Όγκοι κύστης: σε αντίθεση με τους λίθους, δεν αλλάζουν θέση. Οι διηθητικοί όγκοι με ευρεία βάση είναι πιο εύκολο να μην αναγνωριστούν, ειδικά αν η κύστη δεν είναι σε επαρκή πλήρωση. Επίσης τα καρκινώματα in situ (CIS) είναι αδύνατο να εντοπιστούν με διακοιλιακή
Γενικά το σχήμα της κύστης εξαρτάται κυρίως υπερηχογραφία. Η υπερηχογραφία δεν πρέπει από τον όγκο των ούρων που περιέχει. Για την να χρησιμοποιείται για τον αποκλεισμό
καλύτερη τυποποίηση των αποτελεσμάτων, περιγράφουμε τα εξής τμήματα: βάση, σώμα, κορυφή. Το σώμα περιλαμβάνει το οπίσθιο, το πρόσθιο και τα δύο πλάγια τοιχώματα (αριστερό και δεξιό). Η κορυφή αντιστοιχεί στο σημείο έκφυσης του μέσου ομφαλοκυστικού συνδέσμου- ουραχού και χωρίζει το πρόσθιο από το οπίσθιο τοίχωμα. Η βάση της κύστης αντιστοιχεί στην περιοχή του κυστικού τριγώνου.
παρουσίας νεοπλασμάτων της κύστεως και δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κυστεοσκόπηση [10]. Παρ' όλα αυτά, ένα μεγάλο ποσοστό των όγκων της ουροδόχου κύστης αναγνωρίζονται εξαρχής στο υπερηχογράφημα.
― Ουρητηροκήλη: χαρακτηριστική εικόνα φυσαλίδας στη βάση της κύστης με ανηχοϊκό συνήθως περιεχόμενο.
Μέτρηση όγκου ούρων
Υπάρχουν πολλοί προτεινόμενοι τύποι, πάνω από είκοσι, οι οποίοι δεν φαίνεται να δίνουν ιδιαίτερα διαφορετικές μετρήσεις. Συνήθως ο υπολογισμός γίνεται αυτόματα από τα μηχανήματα με την ελλειψοειδή φόρμουλα μετρώντας τις τρεις μέγιστες διαστάσεις της κύστης σε εγκάρσια και οβελιαία τομή. Εναλλακτικά μπορεί να γίνει υπολογισμός με μέτρηση των δύο διαμέτρων στη μέγιστη εγκάρσια τομή. Προσοχή χρειάζεται σε πολύ μικρούς ή μεγάλους όγκους ούρων, καθώς τότε φαίνεται να υπάρχουν οι μεγαλύτερες αποκλίσεις.
Μέτρηση του πάχους του κυστικού τοιχώματος (Bladder and detrusor wall thickness - BWT/DWT)
Πρόσφατα υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μέτρηση του πάχους του τοιχώματος της κύστεως που αποτελεί μία έμμεση μέτρηση της μάζας του εξωστήρα μυός. Οι υψηλές εξωστηριακές πιέσεις κατά την ούρηση σε άνδρες με υποκυστικό κώλυμα οδηγούν αρχικά σε αύξηση του μεγέθους του λείου μυός (υπερτροφία/υπερπλασία του εξωστήρα) που θα εξελιχθεί σε μείζονες μεταβολές σε πιο προχωρη- μένα στάδια, όπως ίνωση, υπερλειτουργικότητα και ελαττωμένη λειτουργική χωρητικότητα. Ο πρώιμος
Χαρακτηριστικά υπερηχογραφικά ευρήματα σε συχνές ουρολογικές παθήσεις
― Λίθοι: υπερηχογενή συνήθως μορφώματα με χαρακτηριστική ακουστική σκιά λόγω της ισχυρής ανάκλασης των ηχητικών κυμάτων - αλλαγή θέσης του λίθου με την αλλαγή της θέσης του ασθενούς σε πλάγια.
Β. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ