Page 8 - ESOP BOOKLET DIGITAL Final
P. 8
Η. ΜΗΤΣΟΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝ. ΚΥΡΙΑΖΗΣ
8
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 02
Ιατρικό Iστορικό
Εισαγωγή
Οι ασθενείς που προσέρχονται στον ουρολόγο με συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα (ΣΚΟΣ) αποτελούν διαγνωστική και θεραπευτική πρόκληση. Η πολυπλοκότητα των συμπτωμάτων, η αδυναμία, πολλές φορές, των ασθενών να τα αναφέρουν με σαφήνεια και να τα αξιολογήσουν, αλλά και ο μεγάλος αριθμός των παραγόντων που μπορεί να τα προκαλούν καθιστούν τη διαγνωστική διαδικασία ιδιαίτερα σημαντική. Η ετερογένεια της ομάδας αυτής των ασθενών καθιστά επιτακτική την καθιέρωση μιας τυποποιημένης προσέγγισης σε όλα τα στάδια της διαγνωστικής διαδικασίας, ακόμη και κατά τη λήψη του ιατρικού ιστορικού. Τέτοιου είδους προσέγγιση πρέπει να είναι ιδιαίτερα λεπτομερής ώστε να μπορεί, εκτός από την παρούσα νόσο, να αποκαλύψει παθήσεις που πιθανόν συμμετέχουν στη γένεση και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων.
Στο παρόν κείμενο παρουσιάζεται η επικαιρο- ποίηση της αρχικής πρότασης τυποποίησης του ιατρικού ιστορικού, που είχε συμφωνηθεί από την Ομάδα Ομοφωνίας κατά τη διάρκεια του 3ου Κλινικού Φροντιστηρίου Λειτουργικής και Επανορθωτικής Ουρολογίας στην Αγριά της Μαγνησίας, το 2013. Καταβλήθηκε προσπάθεια η πρόταση εκείνη καθώς και η επικαιροποίηση αυτής να είναι όσο το δυνατόν πλήρεις και να μπορούν να εφαρμοστούν στην καθημερινή κλινική πράξη, είτε στο Εξωτερικό Ιατρείο του Νοσοκομείου είτε στο Ιδιωτικό Ιατρείο.
Η τυποποίηση του ιατρικού ιστορικού
Το ιατρικό ιστορικό αποτελεί την αρχική (πιθανόν και την ουσιαστικότερη) πηγή λήψης πληροφοριών για τη συμπτωματολογία. Στην καθημερινή κλινική πράξη, όμως, η λεπτομερής λήψη του ιστορικού πολύ συχνά παραλείπεται, με αποτέλεσμα οι αρχικές πληροφορίες να είναι
ενδεχομένως ελλιπείς. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε στρέβλωση της εικόνας που σχηματίζει ο κλινικός για την κατάσταση του ασθενούς και να μειώσει την πιθανότητα αποκάλυψης τυχόν υποκείμενης παθολογίας. Με την τυποποίηση του ιατρικού ιστορικού μπορούν να αποφευχθούν αυτές οι «ατέλειες». Στην τελική πρόταση για το τυποποιημένο ιατρικό ιστορικό συμπεριλαμβάνονται ερωτήσεις για την αξιολόγηση των συμπτωμάτων και την επίδρασή τους στην ποιότητα ζωής, καθώς και ερωτήσεις για σημαντικές νοσολογικές οντότητες, η ύπαρξη των οποίων μπορεί να συμμετέχει στη δημιουργία της συμπτωματολογίας και τις οποίες ο κλινικός πιθανόν θα παρέλειπε να διερευνήσει.
Βιβλιογραφικές πηγές
Οι πηγές της διεθνούς βιβλιογραφίας στις οποίες μπορεί να ανατρέξει κανείς για στοιχεία σχετικά με την τυποποίηση του ιστορικού είναι πρακτικά ανύπαρκτες. Στις κατευθυντήριες οδηγίες (Guide- lines) της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας (EAU), αναγνωρίζεται η σημασία της λήψης λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού στους ασθενείς (άνδρες και γυναίκες) με ιδιοπαθή ή νευρογενή δυσλειτουργία του κατώτερου ουροποιητικού, χωρίς όμως να επιχειρείται η τυποποίησή της [1-3]. Η σύσταση των Guidelines για τη λήψη του ιατρικού ιστορικού είναι ισχυρή (Strength Rating: Strong) παρά το χαμηλό επίπεδο τεκμηρίωσής της (Level of Evidence, LE 4), το οποίο προφανώς σχετίζεται με την έλλειψη σχετικών μελετών υψηλής ποιότητας. Παρομοίως, στην πρόσφατη έκδοση (2023) του International Consultation on In- continence (ICI), αναφέρεται ο θεμελιώδης ρόλος του ιατρικού ιστορικού στη διάγνωση των διαφόρων τύπων ακράτειας ούρων [4]. Για τη διαμόρφωση της τελικής πρότασης για το ιατρικό ιστορικό, η Ομάδα Ομοφωνίας είχε λάβει υπ’ όψιν της και στοιχεία από έγκυρα ερωτηματολόγια και άρθρα ανασκόπησης.
