Page 52 - NEWSLETTER_18
P. 52
E.O.E Newsletter | www.huanet.gr
Θεραπεία: Η έλλειψη οποιασδήποτε αποτελε- σματικής φαρμακολογικής ή χειρουργικής αντιμε- τώπισης έχει συχνά οδηγήσει σε μια μηδενιστική προσέγγιση στη διαχείριση ασθενών με (ΥΕ). Ο στό- χος ήταν να μειωθεί ο κίνδυνος επιπλοκών που προκύπτουν από ατελή κένωση της ουροδόχου κύστης, όπως υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, νεφρική ανεπάρκεια και λιθίαση της ουροδόχου κύστης. Είναι ενδιαφέρον ότι υπάρχουν ελάχιστα δημοσιευμένα στοιχεία ότι η (ΥΕ) είναι ένα προο- δευτικό φαινόμενο. Μια μελέτη από το Μπρίστολ (Ηνωμένο Βασίλειο) έδειξε ότι με παρακολούθηση σχεδόν 14 ετών, το 84% των ανδρών με (ΥΕ) που αρχικά επέλεξαν τη συντηρητική θεραπεία παρέ- μειναν χωρίς θεραπεία. Οι θεραπείες μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως απόπειρες αύξησης της συσταλτικής ισχύος του εξωστήρα (π.χ. , ηλεκτρο- διέγερση, επανορθωτική χειρουργική), εκείνες που μειώνουν τις υποκυστικές ουρηθρικές αντιστά- σεις (π.χ. χειρουργική λύσης απόφραξης -ΒΟΟ surgery-τεχνικές χαλάρωσης πυελικού εδάφους) ή εκείνες που παρακάμπτουν το πρόβλημα (π.χ. υπε- ρηβικός καθετήρας, εκτροπή ούρων με ρεζερβουάρ ειλεού). Στην πράξη, η αντιμετώπιση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο και η πιθανή αιτιολογία. Μία μακροχρόνια διχογνωμία που αφορά σε μεσήλικες και ηλικιωμένους άνδρες με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, είναι εάν η χειρουργική λύσης της απόφραξης είναι ωφέλιμη στο πλαίσιο της (ΥΕ). Αν και η επικρατούσα άποψη είναι ότι αυτοί οι ασθενείς «πάνε λιγότερο καλά με την χειρουργική», αυτός είναι ένας τομέας με ελάχι- στες δημοσιευμένες ιατρικά τεκμηριωμένες μελέτες. Αρκετές πρόσφατες μελέτες έχουν προσπαθήσει να το αντιμετωπίσουν. Οι Kim et al. πραγματοποίησαν μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση αξιολογώντας συνολικά 10 συγκριτικές μελέτες που αξιολογούσαν τη διουρηθρική χειρουργική και διαπίστωσε ότι τα άτομα με (ΥΕ) είχαν σημα- ντικά μικρότερη βελτίωση στη διεθνή βαθμολογία συμπτωμάτων (ΙPSS) του προστάτη και στη μέγιστη
ροή ,σε σχέση με εκείνους με καλή συσταλτικότητα του εξωστήρα. Η βαθμολογία στα ερωτηματολό- για ποιότητας ζωής και στον υπολειπόμενο όγκο ούρων (PVR) ήταν ισοδύναμη. Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν την ανάγκη για προεγχειρητικές ου- ροδυναμικές μελέτες. Ενώ εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη να καθοριστεί ένα κλινικά χρήσιμο κατώφλι εξετάσεων για την επιλογή των ασθενών που πρό- κειται να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση λύσης της απόφραξης, οι ασθενείς με (ΥΕ) θα πρέπει να ενημερώνονται επαρκώς σχετικά με τον κίνδυνο μίας μη ικανοποιητικής έκβασης, αν και ορισμένοι ασθενείς θα βελτιωθούν σε κάποιο βαθμό.
Η ηλεκτροδιέγερση είναι μια άλλη θεραπεία που έχει δείξει δυνατότητες αντιμετώπισης της (ΥΕ). Η νευροτροποποίηση των ιερών ριζών (SNM) είναι η πιο αναγνωρισμένη μέθοδος, αφού έχει εγκριθεί για τη θεραπεία της μη αποφρακτικής επίσχεσης ούρων (NOUR) απο το 1999. Έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως στο πλαίσιο γυναικών με NOUR (ή σύνδρομο Fowler). Μια μετα-ανάλυση, συμπεριλαμβανομένης της μοναδικής διαθέσιμης RCT και 13 μελετών πα- ρατήρησης, εντόπισε σημαντική αύξηση του όγκου αποβαλλόμενων ούρων κατά 299 ml με μείωση του PVR κατά 236 ml μετά από SNM. Αν και τα ποσοστά επιτυχίας στις περισσότερες περιπτώσεις SNM για μελέτες επίσχεσης ούρων έχουν αναφερθεί ότι κυμαίνονται γύρω στα 70-80%, έχει θεωρηθεί ότι αυτό ήταν πλασματικό καθώς το μέσο ποσοστό ανταπόκρισης στην αρχική φάση της μελέτης ήταν περίπου 54%.
Καθώς το SNM μπορεί να μην λειτουργεί σε μεγάλο ποσοστό ασθενών, θα ήταν επιθυμητό να προβλε- φθεί η ανταπόκριση στη θεραπεία. Μια πρόσφατη πιλοτική μελέτη από τους Rademakers και συνερ- γάτες αξιολόγησε την ικανότητα ενός νομογράμ- ματος να προβλέπει την επιτυχία της θεραπείας σε ασθενείς με (ΥΕ) που έλαβαν θεραπεία με SNM. Συνολικά 18 ασθενείς υποβλήθηκαν σε θεραπεία με SNM, με το ποσοστό επιτυχία να παρατηρείται στο
52
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΥΡΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, ΝΕΥΡΟΟΥΡΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΙΑΣ (Ο.ΝΟ.Γ.Ο.)
