Page 39 - NEWSLETTER_20
P. 39
ΑΡΘΡΟ
τυχαιοποίηση βρέθηκε ότι η διαφορά στο IPSS μεταξύ των δύο ομάδων ήταν -0.33, ανεξαρτήτως αν υπεβλήθησαν σε προστατεκτομή ή έλαβαν μόνο φαρμακευτική αγωγή, επιβεβαιώνοντας την υπό- θεση της μη-κατωτερότητας. Η αρχική υπόθεση ότι ο ουροδυναμικός έλεγχος μειώνει τον αριθμό των αριθμό των χειρουργικών επεμβάσεων δεν επιβεβαιώθηκε (36% vs 38%). Σημαντικό εύρημα της μελέτης είναι πως οι ασθενείς που υπεβληθη- σαν σε ουροδυναμικο έλεγχο κατανοήσαν καλύ- τερα το πρόβλημά τους και φάνηκαν πιο δεκτικοί στην πρόταση θεραπείας. Η περαιτέρω ανάλυση των αποτελεσμάτων κατέδειξε ότι ύπαρξη της υπερδραστηριότητας σχετίζεται με μικρή μόνο βελτίωση των συμπτωμάτων[7]. Οι κύριοι περιορι- σμοί (limitations) αφορούν τα κρίτηρια ενταξης στη μελέτη που απέκλεισε ασθενείς που θα έπρεπε να υποβληθούν σε ουροδυναμική μελέτη, και φυσικά ο ασαφής έλεγχος ρουτίνας που βασίστηκε στην κρίση του κάθε κέντρου. Συμπερασματικά, η ου-
ροδυναμική μελέτη φαίνεται πως δεν προσφέρει επιπλέον πληροφορίες για την αναγνώριση και την βαρύτητα της απόφραξης σε σύγκριση με τον έλεγχο ρουτίνας σε ασθενείς με παρόμοια χαρακτηριστικά με τον πληθυσμό της μελέτης UPSTREAM. Η ουροδυναμική μελέτη παραμένει χρήσιμη σε ασθενείς με χαρακτηριστικά που συ- στήνει η EAU (Μέγιστη ροή Qmax>10ml/s, όγκο ούρησης<150ml, υπόλοιπο μετά ούρηση>150ml, προηγηθείσα αποτυχημένη θεραπεία και σε άν- δρες νεώτερους από 50 ετών ή μεγαλύτερων από 80 ετών)[1]. Η διενέργεια ουροδυναμικού ελέγχου παραμένει στην κρίση του θεράποντος ιατρού και θα πρέπει να γίνεται αν το αποτέλεσμα της μελέτης θα διευκολύνει την αναγνώριση της αιτιολογίας των LUTS και θα αποδώσει το μέγιστο όφελος για τον ασθενή.
REFERENCES
Tεύχος 20 | Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2022
39
Π
α
ι
-
λ
α
ρ
α
ό
τ
η
χ
ρ
ή
Σ
σ
ε
ι
ς
