Page 63 - NEWSLETTER_25
P. 63

 ΑΡΘΡΟ
 Εικόνα 3: Ακολουθία διάχυσης Φυσιολογική (α) και περιορισμένη (β) κινητικότητα μορίων νερού Φυσιολογικη απεικόνιση διάχυσης (γ) παθολογική διάχυση με υψηλό σήμα DWI (δ) και χαμηλό στο ADC (e)
Tεύχος 25 | Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2023
 ποιότητα των παραγόμενων εικόνων, να οδηγήσει σε ψευδώς θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα ή ακόμα και σε αναγκαστική διακοπή της εξέτασης λόγω της αδυναμίας απεικόνισης του προστάτη. Για το λόγο αυτό, ο ασθενής καλό είναι να έχει υποβληθεί σε ένα μικρό κλύσμα πριν την εξέταση.
Ακολουθίες MpMRI
Η MpMRI περιλαμβάνει ακολουθίες T1 και T2 προ- σανατολισμού, ακολουθίες διάχυσης (DWI), αλλά και δυναμικές Τ1 ακολουθίες μετά την ενδοφλέβιο χορή- γηση σκιαγραφικού.
Οι ακολουθίες Τ2 αναδεικνύουν την ανατομία του αδένα, των σπερματικών κυστιδίων, της ουροδόχου κύστεως, την παρουσία λεμφαδένων και άλλων αλλοι- ώσεων στην περιοχή της κάτω κοιλίας. Λαμβάνονται αυστηρά και στα 3 επίπεδα (εγκάρσιο, οβελιαίο, στεφα- νιαίο). (Εικόνα 2) Στο φυσιολογικό αδένα η περιφερική
Εικόνα 2: Ακολουθίες Τ2W σε τρία επίπεδα. Αδενωματώδης υπερπλασία του αδένα, με σαφώς αφοριζόμενους υπερπλαστικούς όζους στη μεταβατική ζώνη. Η περιφερική ζώνη αναγνωρίζεται συμπιεσμένη από την μεταβατική.
ζώνη εμφανίζει υψηλό σήμα συνήθως ομοιογενές. H ανατομία της περιφερικής ζώνης διαφέρει ανάλογα με το επίπεδο της τομής αλλά και το μέγεθος του αδένα. Οι αλλοιώσεις αναγνωρίζονται με χαμηλό σήμα στις Τ2 ακολουθίες, η οποία αποτελεί την ακολουθία εκλογής για τη μεταβατική ζώνη. Οι ακολουθίες διάχυσης DWI αναδεικνύουν την κινητικότητα των μορίων του νερού στους ιστούς. Σε ένα καρκινικό ιστό υπάρχει μείωση της κινητικότητας των μορίων του νερού το οποίο
στις ακολουθίες DWI αναδεικνύεται με υψηλό σήμα. Σε συνδυασμό με το DWI πρέπει να αναγνωρίζεται χαμηλό σήμα στο ADC στην ίδια περιοχή. Το ADC είναι μία ποσοτική μέτρηση της κινητικότητας του νερού, επομένως σε παθολογικό ιστό, αναγνωρίζουμε υψηλό σήμα στο DWI και χαμηλό στο ADC. (Εικόνα 3)
Η ακολουθία πρέπει να λαμβάνεται με πολλαπλά b value, αρχικά χαμηλό (800-1000) και στη συνέχεια με μεγάλο (>1400), αποτελεί λειτουργική εξέταση της σύ- στασης του ιστού και είναι η ακολουθία εκλογής για την περιφερική ζώνη.
Οι ακολουθίες Τ1 πριν τη χορήγηση του σκιαγραφι- κού αναδεικνύουν την ανατομία της περιοχής και την πιθανή παρουσία αιμορραγικών στοιχείων εντός του αδένα, χωρίς ωστόσο να προσφέρουν περισσότερα στην ταξινόμηση μιας βλάβης. Ενώ ταυτόχρονα οι Τ1 ακολουθίες μετά την ενδοφλέβια χορήγηση σκιαγραφι- κού, με δυναμική μελέτη (dynamic Contrast Enhanced -DCE), αναδεικνύουν την αιμοδυναμική συμπεριφορά της βλάβης και η πρόσληψη σκιαγραφικού στις Τ1 ακολουθίες στην αρχική φάση της δυναμικής μελέ- της που ακολουθείται με έκπλυση (washout) αποτελεί ένδειξη νεοαγγείωσης και μπορεί να μεταβάλλει το βαθμό PIRADS από 3 σε 4 στην περιφερική ζώνη (όπως φαίνεται στην ταξινόμηση v2.1)
Κάποια νεότερα δεδομένα αναφέρουν ότι η χορήγηση σκιαγραφικού μπορεί να μην είναι απαραίτητη στην αρχική διερεύνηση του προστάτη για την ανάδειξη και ταξινόμηση μίας βλάβης, οπότε η εξέταση στηρί- ζεται μόνο στις Τ2 και DWI ακολουθίες και ονομάζεται Biparametric MRI (BpMRI).
PIRADS
Οι αλλοιώσεις που αναγνωρίζονται στην MpMRI περι- γράφονται και ταξινομούνται σύμφωνα με το σύστημα PIRADS (Πίνακας)-(τελευταία ταξινόμηση version 2.1). Αποτελεί ένα σύστημα ταξινόμησης που αξιολογεί τον συνδυασμό των ευρημάτων στις ακολουθίες Τ2 και στην ακολουθία διάχυσης, ανάλογα με την εντόπιση της βλάβης. Η ταξινόμηση έχει 5 βαθμούς κινδύνου νόσου από 1-5. Αλλοίωση που ταξινομείται κατά PIRADS 1-2 θεωρείται χαμηλού κινδύνου καλοήθειας, βαθμού 4-5 είναι υψηλού βαθμού και χρήζει βιοψίας ενώ τα ευρήματα που ταξινομούνται κατά PIRADS 3 είναι εν- διάμεσου ρίσκου και χρήζουν συσχέτισης με λοιπά ευρήματα και αναλόγως παρακολούθηση ή βιοψία.
 63
 


















































































   61   62   63   64   65