Page 29 - flip book
P. 29
ΧΈΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΈΧΝΙΚΗ
Tεύχος 05 | Μάιος - Ιούνιος 2020
ΕΝΔΕΊΞΕΊΣ ΚΑΊ ΑΝΤΕΝΔΕΊΞΕΊΣ
Η μεγεθυντική κυστεοπλαστική προτείνεται ως η οριστική θεραπεία για τη διασφάλιση της λειτουρ- γικότητας του ανωτέρου ουροποιητικού ή/και για την διατήρηση της εγκράτειας, συντηρητικές και οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές έχουν αποτύχει. Τόσο η EAU όσο και η ICS προτείνουν την κυστεοπλα- στική ως θεραπεία τρίτης γραμμής.
Οι κύριες ενδείξεις αποτελούν η μη ανταποκρινόμενη σε συντηρητική ή ελάχιστα επεμβατική θερα- πεία νευρογενή και ιδιοπαθή εξωστηριακή υπερδραστηριότητα, η προμεταμοσχευτική μη λειτουργική κύστη, οι συγγενείς ανωμαλίες της κύστης και η ρικνή κύστη συνέπεια φλεγμονών ή φλεγμονωδών πα- θήσεων. Ο κύριος όγκος των ασθενών που υποβάλλονται σε κυστεοπλαστική, πάσχουν από νευρογενή κύστη λόγω κάκωσης νωτιαίου μυελού με προσδόκιμο επιβίωσης>10 έτη [3].
Tα νεοπλάσματα της ουροδόχου κύστεως, οι φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου και η αδυναμία αυτοκαθετηριασμού θεωρούνται απόλυτες αντενδείξεις ενώ στις σχετικές αντενδείξεις περιλαμβάνο- νται η προηγηθείσα ακτινοβολία, προηγηθέντα χειρουργεία γαστρεντερικού και η νεφρική ανεπάρκεια λόγω πιθανής επιδείνωσης νεφρικής λειτουργίας ως αποτέλεσμα των μεταβολικών διαταραχών.
ΕΠΊΛΟΓΉ ΤΜΉΜΑΤΟΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΊΚΟΎ ΣΩΛΉΝΑ
Οποιοδήποτε τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μεγέθυνση της κύστης, αρκεί να μπορεί να κινητοποιηθεί τόσο ώστε να φτάνει στην πύελο χωρίς τάση. Παρόλο που δεν υπάρχει όμως ομοφωνία μεταξύ των ερευνητών, το ιδανικό υλικό θα πρέπει να επιδέχεται χει- ρουργικούς χειρισμούς, να έχει την δυνατότητα να διατείνεται διατηρώντας χαμηλή την πίεσή του, χωρίς να έχει αυτόματες συσπάσεις, να μην απορροφά ουσίες από τα ούρα και να μην έχει εκκριτική λειτουργία [2].
Η πιο διαδεδομένη τεχνική είναι με τη χρήση τμήματος σχεδόν του τελικού ειλεού που απομονώνεται 25-40 εκατοστά μακριά από την ειλεοτυφλική βαλβίδα και αποσωληνοποιείται κατά μήκος του αντιμε- σεντερικού άκρου του. Το τμήμα αυτό στη συνέχεια συρράφεται σε σχήμα U, S ή W και αναστομώνεται στην κύστη. Το σιγμοειδές αποτελεί μια καλή εναλλακτική γιατί έχει παχύ μυϊκό χιτώνα αλλά σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ουρολοιμώξεων λόγω παραγωγής βλέννας και θεωρητικά αυξημένο κίνδυνο κα- κοήθειας [5]. Το τυφλό με την σκωληκοειδή απόφυση εξυπηρετεί στην περίπτωση που η χρήση της σκω- ληκοειδούς είναι επιθυμητή για τη δημιουργία αυλού Mitrofanoff [6, 7]. Η γαστρο-κυστεοπλαστική χρη- σιμοποιείται ως επιλογή όταν το έντερο είναι ακατάλληλο. Η χρήση του στομάχου πλεονεκτεί λόγω της μειωμένης έκκρισης βλέννης, του μειωμένου κινδύνου λοίμωξης και της μειωμένης επαναρρόφησης ηλεκτρολυτών. Κύριο μειονέκτημα της μεθόδου είναι το σύνδρομο αιματουρίας-δυσουρίας, η πεπτική εξέλκωση της ιθαγενούς κύστης, η υποχλωραιμική υπονατριαιμική αλκάλωση, η υπεργαστριναιμία και το σύνδρομο Dumping [8]. Εναλλακτικές επιλογές στη χρήση εντέρου, αποτελεί η αυτό-μεγέθυνση και η ουρητηρο-κυστεοπλαστική ενώ αναμένονται τα αποτελέσματα από τη χρήση αυτόλογων κυττάρων και της τεχνολογίας μηχανικής ιστών [9-12].
Ή ΤΕΧΝΊΚΉ
Η τομή είναι μέση υπομφάλιος ή Phannenstiel για μέγιστο αισθητικό αποτέλεσμα. H κύστη κινητο- ποιείται από το περιτόναιο τόσο στο θόλο όσο και στο οπίσθιο τοίχωμα. Η διάνοιξη της κύστης γίνε- ται σε μετωπιαίο επίπεδο μετά την τοποθέτηση οδηγών ραφών, έτσι ώστε να ομοιάζει ενός ανοικτού
29
